روزنامه اتحاد ملت

کلام، به عنوان یکی از مهم‌ترین ابزارهای ارتباطی انسان‌ها، همواره در شکل‌دهی به افکار، احساسات و رفتارهای جامعه نقش اساسی ایفا کرده است. در دنیای مدرن امروز، کلمات نه تنها به عنوان وسیله‌ای برای انتقال اطلاعات بلکه به عنوان عاملی تأثیرگذار بر ساختار روانی و اجتماعی افراد و جامعه عمل می‌کنند. اما آیا به راستی فقط از کلمات برای برقراری ارتباط استفاده می‌کنیم یا کلام به طور ناخودآگاه و بی‌وقفه بر انرژی و ارتعاشات پیرامون ما تأثیر می‌گذارد؟

ما گاه بدون آنکه از نتایج عمیق سخنان خود آگاه باشیم، در حال ایجاد ارتعاشاتی هستیم که می‌تواند به طور مستقیم یا غیرمستقیم به دنیای اطراف ما تأثیر بگذارد. این ارتعاشات از نوعی نیروی پنهانی برخوردارند که می‌توانند به صورت‌های مختلف تجلی پیدا کنند؛ گاه در قالب امید و آرامش، و گاه در قالب ترس و خشونت. به عبارت دیگر، هر کلمه‌ای که به زبان می‌آوریم، نه تنها بازتابی از درون ما است، بلکه نیرویی را به جهان پیرامون ارسال می‌کند.

یکی از مشکلاتی که امروزه با آن روبه‌رو هستیم، این است که برخی مفاهیم همچون “جنگ” یا “خشونت” به رغم اینکه هیچ‌گاه خواسته نمی‌شوند، اما از طریق بیان و تکرار، بیشتر به سوی خود جذب می‌شوند. به طور مثال، اگر در جامعه‌ای همه از “جنگ نکردن” صحبت کنند، خود این کلام نوعی ارتعاش جنگی را در فضا ایجاد می‌کند. حتی اگر از قصد و نیت افراد چیزی جز صلح نباشد، کلمات خودشان به نوعی جنگ را به سمت خود جلب می‌کنند. این یک قانون نانوشته است: هر چه بیشتر از چیزی صحبت کنیم، بیشتر آن را به سوی خود فرا می‌خوانیم.

راه‌حل این مشکل، تغییر در نوع گفتار و انتخاب کلمات است. به جای صحبت از “جنگ نکردن”، بهتر است بر “صلح” تأکید کنیم. چرا که صلح خود نوعی ارتعاش مثبت است که می‌تواند آرامش و هماهنگی را به جامعه هدیه دهد. وقتی از صلح صحبت می‌کنیم، در واقع ارتعاشی از آرامش و توافق به فضای پیرامون خود می‌فرستیم که به‌مراتب بیشتر از سخنان ضد جنگ تأثیرگذار خواهد بود.

این موضوع نشان می‌دهد که کلام تنها وسیله‌ای برای انتقال مفاهیم نیست، بلکه قدرتی خفی و نامرئی دارد که می‌تواند دنیای واقعی را شکل دهد. بنابراین، بهتر است همیشه به یاد داشته باشیم که کلمات ما تنها بازتابی از افکار و احساسات درونی ما نیستند، بلکه آینه‌ای از آنچه در آینده خواهیم دید نیز هستند. پس باید بر آنچه می‌گوییم، دقیقاً دقت کنیم و به دنبال ساختن دنیایی بهتر، از کلماتی استفاده کنیم که ارتعاشات مثبت و سازنده به همراه داشته باشند.