روزنامه اتحاد ملت

در روزگاری که دشمنان، خیال خام فروپاشی ایران را در سر می‌پروراندند، ملتی از دل تاریکی برخاست که بر خاک خود بایستد، نه فقط با اسلحه، که با عقل، ایمان و اتحاد. پیروزی این روزهای ایران، نه تنها برآمده از قدرت نظامی، بلکه حاصل یک مثلث مقدس بود: دیپلماسی، میدان، اتحاد.

آنان که در کاخ‌های شیشه‌ای خود نقشه سقوط ایران را می‌کشیدند، تصور می‌کردند می‌توانند با فشارهای سیاسی، ایران را به انزوا بکشانند. اما غافل از آن بودند که در ضلع دیپلماسی، مردی حکیم و آینده‌نگر ایستاده است. رهبر انقلاب، با تمام بی‌اعتمادی‌های برحق به آمریکا، باز هم راه گفتگو را بستند؟ نه! آنان که در جهان به دنبال بهانه بودند، بهانه‌ای نیافتند. ایران دیپلمات‌هایش را به میدان فرستاد، نه برای عقب‌نشینی، بلکه برای اثبات حقانیت. نشان داد که اهل منطق است، اهل گفتگوست، اما نه گفتگو از سر ضعف، بلکه گفتگویی از موضع اقتدار.

وقتی که دشمن، در دل شب، ناجوانمردانه خنجر زد و پدافند ما را هدف گرفت، گمان برد که ایران دیگر توان برخاستن ندارد. اما نمی‌دانست که در ضلع دوم این مثلث، دلیرمردانی هستند که میدان را با گوشت و خون‌شان شناخته‌اند. همان روز، نه تنها فرماندهان جدید سکان را به‌دست گرفتند، که نخستین پاسخ کوبنده نیز در خاک دشمن رقم خورد. گنبد آهنینی که نامش لرزه بر تن ملت‌ها می‌انداخت، نتوانست حتی خود را محافظت کند؛ در هم شکست، و با آن، غرور کاذب دشمن نیز فروریخت.

اما شاید بزرگ‌ترین اشتباه دشمن، در شناخت مردم ایران بود. گمان می‌کردند با نخستین جرقه جنگ، ملت ایران دو پاره می‌شود، مردم پشت به حکومت می‌کنند و بر طبل نفاق می‌کوبند. اما اینجا، در ضلع سوم، چیزی درخشید که دشمن هیچگاه آن را ندیده بود: اتحاد. هر گلوله‌ای که فرود آمد، مردم را به هم نزدیک‌تر کرد. نه فقط آنان که همیشه پای نظام ایستاده‌اند، که حتی آنان که منتقد بودند، مخالف بودند، بیرون از چارچوب نظام تعریف می‌شدند، همه در کنار هم ایستادند؛ پشت ایران.

امروز باید قدردان نیروهای مسلح خود باشیم، اما بیش از آن، باید قدر این همبستگی بی‌نظیر را بدانیم. اتحادی که از دلِ تفاوت‌ها زاده شد. از دل نقدها، اختلاف‌نظرها، شکاف‌های سیاسی. این بار حتی صدای اپوزیسیون هم نه در تقابل، که در حمایت از سرزمین‌شان بلند شد. و این یعنی جمهوری اسلامی ایران، ظرفیت آن را دارد که چتر خود را بر سر همه بگستراند؛ منتقد، مخالف، هم‌نظر یا متفاوت‌نظر.

امروز باید هر تصمیمی، در هر سطحی، با یک شاخص سنجیده شود: آیا این تصمیم اتحاد را تقویت می‌کند یا آن را متزلزل می‌سازد؟ اگر تقویت می‌کند، پس راه درست همین است. و اگر نه، باید در آن بازنگری کرد. زیرا آینده ایران، در گرو همین همبستگی مقدس است.

و آنگاه که اتحاد مردم، قدرت نظامی و دیپلماسی هوشمندانه در کنار هم باشند، ایران نه‌تنها در برابر جنگ، که در برابر هر طوفانی، سربلند خواهد ایستاد و در میدان‌های جهانی، با دست بالا و صدای بلند سخن خواهد گفت.

این سه‌ضلعی، راز پیروزی ما بود؛ و خواهد بود.