اگر تصمیمات براساس الگوهای قبل گرفته شود نتایج قبل بدست خواهد آمد.نمی توان با الگو های سابق نتایج جدیدی را کسب کرد. انیشتین اینگونه بیان میکند: “ما نمیتوانیم مشکلاتمان را با همان طرز فکری حل کنیم که با آن، مشکلات را بهوجود آوردهایم”.بنابراین در قانون علت و معلول شاید بتوان اینگونه عنوان کرد که علت ها، افکار غالب هستند و معلول ها نتایج هستند.اساسا مشکل در جابجایی علت و معلول است وجود دارد.چه بسا اکثر افراد بجای اینکه تغییری در علتها ایجاد کنند تا معلول تغییر کند بدون در نظر گرفتن علتها در جستجوی آنند که معلول را تغییر دهند.در اینصورت تغییری کلی نمی توانند در نتایج ایجاد کنند.اگر افراد بتوانند هر چه بیشتر و عمیق تر به علت ها توجه کنند و سوالات چالش برا انگیزی ایجاد کنند چه بسا بتوان امیدوار بود اول تغییری در افکار ایجاد کرد و به تبع آن تغییر در نتایج بیرونی حاصل خواهد شد.حاجت به گفتن نیست که تغییری که از درون به بیرون باشد عمیق تر و بادوام تر خواهد بود.تغییراتی که در سطح بیرون و فیزیک ایجاد شود سست تر و بگونه ای نتایج قابل قبولی را در پی نخواهد داشت. شاید بتوان گفت که جهان درون گسترده تر و تاثیرگذارتر از جهان بیرون است.می توان اینگونه بیان کرد که هر آنچه در جهان بیرونی رخ می دهد قبل تر در جهان درونی برنامه ریزی شده است.
نظر خود را ارسال کنید