روزنامه اتحاد ملت

پویا وکیلی

همه ما از یک روح پا به این هستی گذاشته ایم به بیانی دیگر آن قسمت از وجود ما که فناناپذیر است با کل هستی یکی است. آنجا که امیرالمومنین (علیه السلام) می فرماید: “آنچه را که برای خود می پسندی برای دیگران هم بپسند و آنچه را که برای خود نمی پسندی برای دیگران هم نپسند” چه به بسا از همین اصل “یکی بودن” نشات می گیرد. اگر ما بتوانیم در این راه قرار بگیریم و باور داشته باشیم خالق، خالق فراوانی هاست دیگر ترس جایی برا ورود پیدا نخواهد کرد چرا که هر جا ایمان وجود داشته باشد ترس وجود نخواهد داشت و هر جا که روشنایی باشد تاریکی جایی ندارد. اما تا زمانی که ما بر خلاف قوانین طبیعت در حرکت باشیم و این باور که محدودیت منابع وجود دارد و هر کسی می بایست برای منافع خود بجنگد فقر را بیشتر جذب می کنیم.

مسئولیت پذیری اولین حرکت تغییر است و تا زمانی ناکارآمدی را با فرافکنی توجیح میکنیم تغییری حاصل نخواهد شد.
اساسا زمانی که بدنبال توجیح کردن هستیم از قدرت درون خود آگاه نیستیم و زمانی که از این قدرت ناآگاهیم که از خویشتن ناآگاهیم.
خودشناسی و خودباوری می تواند مسئولیت پذیری را در جامعه بالا ببرد و اگر خواص از این قدرت اگاهی داشته باشند هم می توانند مقتدر در هر جایگاهی باشند نقش خود را بخوبی ایفا کنند و هم به عنوان الگو، آن را به جامعه منعکس کنند.
تغییر در جهان بیرونی میسر نیست مگر اینکه در درون تغییری حاصل شود.این هستی برنامه ای است که بر اساس باورهای ما در درون برنامه ریزی شده است. می بایست برخی از باورهای کهنه و پوسیده را کنار گذاشت این باور غلطی که شرایط کشور را به سیاست های آمریکا بسط دهیم هم با نگاه توحیدی ناسازگار است و هم توانمندی های فرزندان این مرز وبوم را نادیده انگاشته ایم. این نگرش جایش را باید با ایمان به خالق هستی و باورهایی که ما را به سمت یک کشور پیشرو در همه زمینه ها تغییر داد.
این باور می تواند در مجلس شورای اسلامی دوره یازدهم با حضور افرادی که از قدرت درون خود آگاه باشند نمود پیدا کند.
مجلس آینده نیاز به افراد شجاع دارد که منافع خود را در منافع ملت بداند. از تریبون این مجلس باید فارغ از دعواهای شخصی و سیاسی صدای اتحاد و یکی بودن شنیده شود.