روزنامه اتحاد ملت

در دنیای پیچیده و پویای ما، همیشه سوالی بزرگ وجود دارد: «چه چیزی واقعاً جهان و زندگی ما را می‌سازد؟» آیا جهان به خودی خود وجود دارد، یا آنچه که ما می‌بینیم و تجربه می‌کنیم تنها یک تجلی از ذهن و آگاهی ماست؟ شاید بتوان گفت، این نوع نگاه انسان است که واقعیت را می‌سازد و به آن معنا می‌بخشد. شاید مهم‌ترین سوال این باشد که چگونه این نگاه می‌تواند انتخاب‌های ما، تجربیات‌مان و حتی جهان پیرامون‌مان را شکل دهد.

یکی از شواهد علمی و فلسفی مهم در این زمینه، تئوری “مشاهده‌گر” است که در دنیای کوانتومی مطرح می‌شود. در این تئوری گفته می‌شود که رفتار ذرات زیراتمی مانند الکترون‌ها، تنها زمانی که به طور مستقیم مشاهده شوند، خاصیت خود را به نمایش می‌گذارند. پیش از آن، آن‌ها به صورت «موج» وجود دارند و از حالت قطعی و خاصیت معین خود بی‌بهره‌اند. این یافته به طور آشکار نشان می‌دهد که مشاهده‌گر و نگاه او می‌توانند واقعیت را به گونه‌ای عمیق و بنیادین تغییر دهند. به عبارت دیگر، دنیای خارج از ذهن ما، تنها زمانی که آن را مشاهده می‌کنیم، معنا و شکل می‌یابد.

اگر این تئوری را به زندگی روزمره‌مان تعمیم دهیم، می‌توانیم بفهمیم که این نوع نگاه انسان است که واقعیات مختلف را خلق می‌کند. انتخاب‌های فردی، برداشت‌ها، احساسات و حتی تصمیمات ما می‌توانند به شدت تحت تاثیر نگرش و نگاه درونی‌مان قرار گیرند. اگر به جهان از دیدگاهی باز و پذیرا نگاه کنیم، فرصت‌های بیشتری برای رشد و تغییر خواهیم یافت. برعکس، اگر با ذهنی بسته و محدود به جهان نگاه کنیم، فقط آنچه را که قبلاً پذیرفته‌ایم خواهیم دید.

این درک به طور طبیعی ما را به موضوع دیگری می‌رساند: انتخاب آزاد انسان. اگر نگاه ما به جهان، قدرت‌ و امکان تغییر آن را به طور کامل شکل می‌دهد، پس آیا واقعاً انتخاب‌های ما آزاد هستند؟ به نظر می‌رسد که آزادی انتخاب نه تنها از تصمیمات بیرونی، بلکه از درک و توانایی ما برای تغییر و بازنگری نگاه‌ها و باورهای درونی‌مان ناشی می‌شود. در این صورت، آزادی به معنای واقعی کلمه به توانایی فرد برای تغییر نگرش خود و خلق واقعیت‌های جدید برمی‌گردد. نه تنها به معنای رهایی از محدودیت‌های خارجی، بلکه به معنای رهایی از محدودیت‌های ذهنی و درونی.

در نهایت، درک اینکه قدرت در درون فرد است، به نوعی همان درک عمیق از این حقیقت است که واقعیت از ذهن و نگاه ما ناشی می‌شود. اگر به دنیای بیرون توجه کنیم، قدرت‌ها و منابع مختلفی وجود دارند که ممکن است احساس کنیم از آن‌ها بی‌بهره‌ایم یا تحت تأثیر آن‌ها قرار داریم. اما در واقع، همانطور که در علم کوانتوم نیز مشاهده می‌شود، آنچه در زندگی ما به وقوع می‌پیوندد، به شدت به نحوه مشاهده و نگاه ما بستگی دارد. قدرت واقعی انسان در توانایی او برای تغییر نگاه و تفسیر خود از جهان نهفته است.

چنین درکی از واقعیت، همچنین به ما یادآوری می‌کند که هیچ چیزی بیرون از ما نمی‌تواند ما را محدود کند، مگر آنکه خود اجازه دهیم. انتخاب‌ها و تصمیمات ما به طور مستقیم به نگرش و باورهای درونی‌مان بستگی دارند. درک این حقیقت، به انسان این امکان را می‌دهد که نه تنها به دنیای بیرون، بلکه به درون خود نیز نگاه کند و قدرتی را بیابد که هیچ چیزی نمی‌تواند آن را از او بگیرد.

پس در پایان، شاید بتوان گفت که این نوع نگاه انسان است که نه تنها دنیای پیرامونش، بلکه خود او را می‌سازد. در واقع، هر فرد می‌تواند با تغییر نگاه خود، زندگی و واقعیتش را خلق کند.