روزنامه اتحاد ملت

در دنیای پرشتاب امروز، شاید هیچ مهارتی به‌اندازه‌ی «تصمیم‌گیری مؤثر» در تمایز مدیران موفق از دیگران نقش نداشته باشد. مدیران بزرگ و اثرگذار کسانی هستند که زود تصمیم می‌گیرند و دیر تصمیم خود را تغییر می‌دهند. این ویژگی، برخاسته از دو ستون بنیادین است: اعتماد به‌نفس درونی و پایبندی به تحلیل و ارزش‌های شخصی.

مدیری که در تصمیم‌گیری تردید می‌کند، ناخواسته پیام ضعف را به تیم خود منتقل می‌نماید. کارمندان، سرمایه‌گذاران و حتی مشتریان از مدیرانی پیروی می‌کنند که مسیر خود را با اطمینان و ثبات گام برمی‌دارند. تصمیم به‌موقع، یعنی جلوگیری از فرسایش انرژی و فرصت‌ها؛ و پافشاری سنجیده بر تصمیم، یعنی احترام به خرد و تجربه‌ای که منجر به آن انتخاب شده است.

البته پافشاری کورکورانه بر تصمیم، نشانه‌ی خرد نیست؛ مدیر موفق زمانی که شواهد تازه و قابل اتکا دریافت می‌کند، با شجاعت مسیر را اصلاح می‌کند. تفاوت در این است که او به‌سادگی از تردید متولد نمی‌شود، بلکه از آگاهی تغییر می‌کند.

تصمیم‌گیری سریع و پایدار، یعنی ایستادن بر مرز میان جسارت و خرد. این همان نقطه‌ای است که رهبران واقعی از مدیران معمولی جدا می‌شوند؛ همان نقطه‌ای که تاریخ، نام‌ها را ماندگار می‌کند.